ਡਾ. ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ ਘੋਟੜ
“ਤੁਹਾਡੀ ਪੁਸਤਕ ਤਾਂ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਹੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਸੀ, ਕੀ ਬਣਿਆ?”
“ਨਹੀਂ ਆ ਸਕੀ।”
“ਕਿਉਂ?”
“ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ-ਖਰਚ ਦਾ ਇੱਕ-ਚੌਥਾਈ ਤਾਂ ਖਰੜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਬਾਕੀ ਰਾਸ਼ੀ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਬਾਦ ਭੇਜਣੀ ਸੀ।”
“ਫਿਰ…?”
“ਇੱਕ ਰਾਤ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੀ ਦੇ ਪੇਟ ’ਚ ਤਿੱਖਾ ਦਰਦ ਉੱਠਿਆ। ਚੈੱਕ ਕਰਵਾਇਆ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਪਿੱਤੇ ’ਚ ਪੱਥਰੀਆਂ ਦੱਸੀਆਂ। ਉਹਦਾ ਇਲਾਜ਼ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਹੀ ਸੀ। ਇਸਲਈ ਜਮਾ ਪੂੰਜੀ ਖਰਚ ਹੋ ਗਈ।”
“ਤੇ ਇਸ ਸਾਲ?”
“ਇਸ ਸਾਲ ਘਰੇਲੂ ਖਰਚ ’ਚ ਕਟੌਤੀ ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਰਕਮ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਹੁਰੇ ਘਰੋਂ ਵੱਡੀ ਧੀ ਆ ਗਈ। ਰੀਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪਹਿਲੀ ਡਲਿਵਰੀ ਪੇਕੇ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਡਾਕਟਰਨੀ ਨਾਰਮਲ ਡਲਿਵਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਸਕੀ, ਸੀਜੇਰੀਅਨ ਕਰਵਾਉਣਾ ਪਿਆ।”
“ਤੇ ਹੁਣ?”
“ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਦੇ ਪੱਤਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਐਗਰੀਮੈਂਟ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਨਸਾਰ ਸਮਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਭੇਜੀ ਗਈ ਰਕਮ ਨੂੰ ਆਈ-ਗਈ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿਉਂ ਨਾ ਖਰੜੇ ਨੂੰ ਰੱਦੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।”
-0-
No comments:
Post a Comment