ਸ਼ਿਆਮਬਿਹਾਰੀ ਸ਼ਿਆਮਲ
ਨੇਤਾ ਜੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਲੰਮੇ ਤਕਡ਼ੇ ਦੁਰਜਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਥੋਡ਼ਾ ਜਿਹਾ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਆਪਣੀ ਹੈਰਾਨੀ ਪ੍ਰਗਟਾਉਂਦਿਆਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ!…ਸੁਰੇਸ਼ਨਾਥ ਤੁਹਾਡਾ ਸਕਾ ਭਰਾ ਹੈ, ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਭੋਲਾ-ਭਾਲਾ, ਸਿੱਧਾ-ਸਾਦਾ ਨੇਕਦਿਲ ਆਦਮੀ ਹੈ। ਭਲਾ ਉਹਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ…?”
ਨੇਤਾ ਜੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਕਠੋਰਤਾ ਤੇ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਵਿਸ਼ੈਲੇ ਭਾਵ ਫੈਲ ਗਏ। ਭੇਤ ਭਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਘੂਰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ, “…ਇਹੀ ਤਾਂ ਮਜੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰਾ ਸਕਾ ਭਰਾ ਹੈ, ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕਦਮ ਭੋਲਾ-ਭਾਲਾ, ਸਿੱਧਾ ਤੇ ਨੇਕਦਿਲ ਇਨਸਾਨ ਹੈ।…ਤੂੰ ਉਹਦਾ ਕੰਮ ਤਮਾਮ ਕਰ ਦੇ…ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਖੂਬ ਹੰਝੂ ਵਹਾਊਂਗਾ, ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਛਪਵਾਊਂਗਾ, ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਵਾਊਂਗਾ…ਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਸਰਕਾਰ ਚਲਾ ਰਹੀ ਪਾਰਟੀ ਤੇ ਲਾਊਂਗਾ…ਇਸ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੇਹਿਸਾਬ ਹਮਦਰਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗੀ…ਪਾਰਟੀ ’ਚ ਮੇਰੀ ਪੋਜੀਸ਼ਨ ਮਜਬੂਤ ਹੋਵੇਗੀ…ਤੇ ਜੇ ਰੱਬ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਜੂੰਗਾ।”
ਅਡਵਾਂਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਨੋਟਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਗੁੱਟੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵੱਡੀਆਂ-ਵੱਡੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਵਾਲੇ ਦੁਰਜਨ ਸਿੰਘ ਵੱਲ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀਆਂ।
-0-
No comments:
Post a Comment